Supervizijska podrška za CSR iz Zapadne Srbije 3 - mart 2022.

U Beogradu je, u Republičkom zavodu za socijalnu zaštitu 11. marta 2022. godine održana sesija supervizijske podrške za supervizore i voditelje slučaja iz centara za socijalni rad Ljubovija, Osečina, Koceljeva, Ub, Loznica, Valjevo, Šabac, sa ukupno 16 učesnika

Supervizijsko pitanje: Imajući u vidu probleme sa kojima se porodica trenutno suočava, da li je Centar propustio nešto u svom postupanju?

Zaključak: Centar ne prepoznaje potrebe dece ove porodice a time i način i mogućnost preduzimanja mera i aktivnosti u zaštiti njihovih prava i interesa. U odnosu na stariju kćerku Jovanu, diskutabilna je odluka o lišavanju njene poslovene sposobnosti jer nije jasno koji se interes deteta štiti, odnosno koje su joj potrebe tim činom zadovoljenje. Uz potpuno uvažavanje resursa sa kojim centar raspolaže i koji su svakako nedovoljni, ostaje pitanje šta je centar, po saznanju da je Jovana prestala da govori preduzeo, iz okvira svoje nadležnosti, da pomogne roditeljima da potraže odgovarajuću pomoć za tada aktuelni problem.

U odnosu na mlađu kćerku, koja je procenjena kao mlada osoba sa jakim ličnim kapacitetima i snagama, nedostaje razumevanje centra za njene razvojne potrebe i obavezu centra kao Organa starateljstva da joj omogući zadovoljenje tih potreba obzirom da roditelji nemaju odgovarajuće roditeljske kapacitete u odnosu na prepoznavanje i razumevanje potreba mal. kćerke.

Sukob, nasilje u porodici je uvelo centar u novu problematiku ove porodice i potrebu još jednog uvida u ugroženost dece i nemogućnost ostvarivanja svojih prava na sigurno i bezbedno okruženje. Ni u odnosu na novu problemsku situaciju i podatke (nasilje, sklonost oca ka prekomernom konzumiranju alkohola, posesivno ponašanje majke-po rečima oca...), centar ne definiše kćerke kao žrtve i ne preduzima zakonski obavezne mere i aktivnosti u odnosu na njihovu zaštitu.

Predlog grupe je da se što pre započne sa novom procenom svih članova porodice, uz njihovu potpunu participaciju, i da se u odnosu na prepoznate potrebe započne sa što hitnijim intervencijama u odnosu na zaštitu dece u oblastima gde su im potrebe najugroženije kako bi se umanjile posledice nečinjenja i neadekvatne brige roditelja. Izbor daljih aktivnosti i mera mora da zavisi od procene i resursa sa kojim centar, odnosno zajednica, raspolažu radi realnog pristupa izradi individualnih planobva za obe kćerke.

Posebno je važno usmeravanje ličnih snaga mal. kćerke  ka pozitivnoj  promeni u funkcionisanju porodičnih odnosa i podsticanje roditelja i starije kćerke na pomoć i podrška u zajednici uz podršku i organizaciju centra.