Stručno-metodološka uputstva

Stručno-metodološka uputstva su jedinstvena uputstva za pružanje određenih usluga ili programa, implementaciju pojedinih mera i profesionalnih procedura u određenim fazama stručnog postupka. Predstavljaju veoma značajan instrument za unapređenje stručnog rada, s obzirom da nude praktična objašnjenja, preporuke i ideje koje bi pružaocima usluga mogle da budu od pomoći u uspostavljanju i unapređivanju usluga. Uputstva su namenjena svima od kojih se očekuje da aktivno doprinose uspostavljanju, razvoju i praćenju efekata usluga socijalne zaštite, a pre svega pružaocima usluga, lokalnim samoupravama – naručiocima usluge, kao i aktuelnim i budućim korisnicima usluge.

Praksa izrade stručno-metodoloških uputstava postoji još od 80-ih godina 20. veka, kao odgovor na kontinuiranu potrebu stručnih radnika u socijalnoj zaštiti. Koren te potrebe leži u činjenici da socijalna zaštita obuhvata mnoštvo propisa, ali i međunarodno preuzetih obaveza, pa bi bilo iracionalno očekivati od svih aktera da se pojedinačno upoznaju sa važećom regulacijom. Osim toga, postoji značajan deo posla koji nije obuhvaćen propisima, već stručnim standardima koje treba međusobno usaglasiti i primeniti ih u svakodnevnom radu na najcelishodniji način.

Republički zavod za socijalnu zaštitu, kao aktivni učesnik u utvrđivanju standarda pružanja socijalnih usluga, izradio je jedan broj priručnika, vodiča i uputstava koji će u perspektivi biti putokaz za dalji razvoj stručno-metodoloških uputstava, a u skladu sa zahtevima prakse. Osim toga, deo priručnika izradili su autori koji nisu zaposleni u Zavodu. Imajući ovo u vidu, a ne umanjujući značaj dosadašnjih postignuća, postoji potreba da se u narednom periodu reši pitanje nadležne institucije, koja se ne bi bavila pisanjem svih uputstava, ali bi bila zadužena za njihovu verifikaciju, kako bi se postigla jednoobraznost u teoriji i praksi. Na ovaj način bi stručna znanja pružalaca usluga i centara za socijalni rad bila unapređena, kroz dosledniju i ujednačenu implementaciju standarda, a nedostaci u njihovom radu znatno smanjeni.

Imajući u vidu da postoji mnoštvo tema koje bi trebalo obraditi kroz stručno-metodološka uputstva, potrebno je, pre svega, da se svi relevantni akteri uključe u proces definisanja prioriteta za naredni period, ali i da ostanu stalno aktivni kao podrška i partneri Zavodu u ovom segmentu njegove delatnosti.